به گزارش فارس به نقل از آسین ایج، منابع مطلع می گویند گالکسی اس ۱۱ با تغییراتی اساسی در طراحی و در امکانات سخت افزاری عرضه می شود و می تواند رقبای خود را کنار بزند.

همچنین قرار است یک مدل ساده‌تر از این گوشی به نام گالکسی اس ۱۱ ای نیز تولید شود که بر اساس اطلاعات موجود در طراحی آن از یک باتری ۳۸۰۰ میلی آمپری استفاده می شود که ظرفیت آن نسبت به باتری گوشی گالکسی اس ۱۰ ای ۷۰۰میلی آمپر بیشتر است.

در همین حال شنیده می شود که گالکسی اس ۱۱ و اس ۱۱ پلاس با باتری های ۴۰۰۰ و ۵۰۰۰ میلی امپری به بازار می آیند. زمان دقیق عرضه این گوشی ها هنوز معلوم نیست، اما پیش بینی می‌شود هر سه گوشی در سال ۲۰۲۰ در دسترس قرار بگیرند.

از جمله دیگر ویژگی‌های افشا شده در مورد این گوشی‌ها می توان به پشتیبانی از شبکه های مخابراتی نسل پنجم، نصب دوربین سلفی بر روی صفحه نمایشگر، نمایشگرهای بزرگ و فراگیر، باریک تر شدن گوشی های مذکور، استفاده از دوربین سه گانه در پشت گوشی و نمایشگرهایی در ابعاد ۶.۱ تا ۶.۷ اینچی اشاره کرد.

منبع:

https://www.beytoote.com/computer/technews/tnews11040281.html

طراحی سايت خبری خویش را به شرکتی واگذار کنيد که آخرين تکنيکهای طراحی وب سايت را در اختيار دارد.
سایت های خبری و اطلاع رسانی از آنگونه پربازدیدترین سایت های اینترنتی به شمار می روند. انگیزه این سوژه اهمیت امر تازه و اطلاع رسانی از یک طرف و نیاز جامعه به اخذ جدیدترین آگاهی ها ایران و جهان از طرف دیگر است. قطعا با توجه شمار کاربر آنلاین اینترنت در ایران و آمارهای موجود، سایت های خبری چنانچه طراحی مناسبی داشته باشند و محتوای مفیدی فرآوری کنند می توانند بیننده قابل توجهی را به خود جذب نمایند.

در طراحی سایت های خبری روش نمایش اطلاعات به کاربر از اهمیت زیاد فوقانی برخوردار است. طراحی و ساخت سایت خبری به راستی بازدیدکننده سایت باید بتواند با کمترین موعد شدنی به اخبار باره علاقه خود دست پیدا کند و تازه ها مرتبط با سوژه را مطالعه نماید. نه فقط دستیابی به اطلاعات مورد نظر در کمترین کلیک شدنی اهمیت بالایی دارد بلکه کاربردی بودن چیدمان سایت و سادگی دستیابی به اطلاعات نیز بسیار مهم است.

آوش تک در طراحی سايت خبری، بهترين و مدرنترين طراحی سايت را به شما ارائه ميدهد. همگی وب سايت های طراحی شده در رجيران به مدت يکسال پشتيبانی تلفنی رايگان دارند و در اين مدت خدماتی از قبيل پشتيبان گيری و رفع خرده از سايت به چهره رايگان سپریدن ميشود. همچنين شیوه مديريت و افزودن تقسیم بندی ها و عکسها در سايت، به شما آموخته ميشود.

گوگل، کمپانی محبوب و منفور همه دهه‌ای پر فراز و نشیب پشت سر گذاشت و موضوع صرفاً درباره تثبیت بیشتر جایگاهش در میان کمپانی‌های پیشرو تکنولوژی نبود. در سال ۲۰۰۹ این کمپانی در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان بود که به خاطر سال‌ها فعالیت در زمینه یوتوب، کروم و چیزهایی از این دست بود. اما در سال ۲۰۱۹، گوگل به کمک آلفابت، خودش را در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان یافت.

دهه اخیر دهه‌ای شگفت‌انگیز برای تمام صنعت تکنولوژی بود، اما گوگل به خاطر تاثیرگذاری گسترده‌اش موردیست که باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد. گوگل طی سال‌های اخیر و موازی با رشدی که تجربه می‌کرد، وارد حوزه‌های متعددی شد و آنقدر روی محصولات و سرویس‌های ناکام دست گذاشته که باورش سخت است بیش از این قادر به اشتباه کردن باشد.

اما علی‌رغم این اشتباهات، گوگل در نخستین روزهای سال ۲۰۲۰ شرایطی بهتر از هر زمان دیگر دارد. در همین راستا تصمیم گرفتیم مروری کنیم بر یک دهه موفقیت و اشتباه‌های گوگل و برخی از مهم‌ترین وقایع ۱۰ سال اخیر را از نظر رد می‌کنیم.

۲۰۱۰: شروعی نه‌چندان فروتنانه

 

در این لحظه از تاریخ، گوگل برای بیش از یک دهه فعالیت کرده است. بعد از یک عرضه اولیه سهام شدیدا مورد انتظار در سال ۲۰۰۴، کمپانی ساکن مانتین ویو به سراغ عرضه (یا خرید) گوگل مپس، اندروید،‌ یوتوب، کروم و سرویس‌های دیگری رفت که جایگاهش را به عنوان رهبر صنعت تکنولوژی تثبیت می‌کردند.

گوگل اما به نرم‌افزار بسنده نکرد و طی سال ۲۰۱۰ در همکاری با اچ‌تی‌سی از موبایل هوشمند نکسوس وان رونمایی کرد. این دستگاه اندروید ۲.۱ را به اجرا در می‌آورد اما بعدا به اندروید جینجربرد به‌روزرسانی شد. با این همه عملکرد نکسوس وان به اندازه نکسوس اس که اواخر همان سال عرضه شد موفقیت‌آمیز نبود؛ موبایلی که این بار در همکاری با سامسونگ ساخته شده و اگرچه بی‌نقص نبود،‌ اما به سکوی پرتابی برای سخت‌افزارهای بعدی گوگل تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۰ ضمنا شاهد وقوع اتفاقی دیگر بودیم که پیامدهایش تا پایان دهه احساس می‌شد: درگیری قانونی با اوراکل. موضوع راجع به استفاده از کدها و رابط‌های برنامه‌نویسی متن‌باز بود و نتیجه پرونده می‌توانست تاثیری عظیم بر تمام صنعت تکنولوژی بگذارد. از آن زمان،‌ رای دادگاه دو بار به نفع گوگل بوده است اما نبرد کماکان ادامه دارد و رای نهایی دادگاه عالی آمریکا، در سال ۲۰۲۰ اعلام خواهد شد.

۲۰۱۱:‌ سرویس‌های جدید،‌ مدیرعامل قدیمی

 

سال ۲۰۱۱ با تغییرات مدیریتی رادیکال در گوگل آغاز شد و اریک اشمیت بعد از ۱۰ سال از سمت مدیرعامل گوگل کنار رفت. با بازگشت لری پیج به سمت قدیمی‌اش به عنوان رییس کمپانی، گوگل در استراتژی جدیدش می‌خواست به ریشه‌های استارتاپی خود پایبند بماند و تبدیل به غولی دیگر مثل مایکروسافت نشود.

طرفداران دیوایس‌های کروم‌بوک، سال ۲۰۱۱ را به عنوان سالی به یاد می‌آورند که سیستم عامل کروم منتشر شد. این نرم‌افزار سبک‌وزن و متن‌باز، اکنون به میلیون‌ها دیوایس در مدارس سراسر جهان قوت می‌رساند و گوگل همچنان به این پلتفرم متعهد باقی مانده.

در تلاشی برای تکرار موفقیتی که فیسبوک با شبکه اجتماعی‌اش به دست آورد، گوگل هم شبکه اجتماعی خودش را راه‌اندازی کرد: گوگل پلاس. این سرویس با تجاربی که پیشتر از طریق گوگل ویو و گوگل باز به دست آمده بود توسعه یافت، اما طی سال ۲۰۱۹ درهایش برای همیشه بسته شد.

یک سرویس بزرگ دیگر هم در سال ۲۰۱۱ از راه رسید: گوگل والت (که بعدا تبدیل به گوگل پی شد). گوگل والت فرسنگ‌ها با گوگل پی امروزی و سهولتی که ارائه می‌کند فاصله داشت اما تبدیل به فونداسیونی شد برای اینکه سرویس‌های مشابه به صورت گسترده در دسترس عموم قرار بگیرند.

از منظر سخت‌افزار، گوگل شرکت Motorola Mobility را به قیمتی بیش از ۱۲ میلیارد دلار خرید اما هیچوقت از آن استفاده نکرد. اهالی مانتین ویو بعدا همین شرکت را به رقمی کمتر از ۳ میلیارد دلار به لنوو فروختند. اما رشد اندروید در سال ۲۰۱۱ اعجاب‌انگیز بود و در همان سال رسما به پرمخاطب‌ترین سیستم عامل موبایل در آمریکا تبدیل شد.

۲۰۱۲: گوگل گلس از آسمان افتاد

 

یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۲۰۱۲، عرضه گوگل گلس پس از مراسمی بود که سرگئی برین در جریان آن برای یکی از آخرین دفعات حضوری عمومی از سمت گوگل داشت. گوگل گلس به عنوان آینده تکنولوژی معرفی شد اما به خاطر نگرانی‌های مربوط به امنیت و حریم خصوصی، به سرعت ممنوع شد. نتیجه اینکه گوگل در سال ۲۰۱۷ آن را به برندی تازه برای تکنولوژی‌های سازمانی تبدیل کرد.

سال ۲۰۱۲ ضمنا همان سالی بود که تبلت نکسوس ۷ معرفی شد و گوگل گزینه‌ای مقرون به صرفه و ارزان را به خانواده نکسوس افزود. این نخستین دستگاهی بود که از اندروید ۴.۱ جلی‌بین بهره می‌گرفت و به لطف پروژه باتر،‌ بهبودهای فراوان از نظر عملکرد ارائه می‌کرد.

۲۰۱۳: کروم‌کست‌ها و جاه‌طلبی‌ها

 

با تداوم تمایل پیچ و برین به جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر، گوگل از تاسیس Calico در سال ۲۰۱۳ خبر داد. این کمپانی جدید قرار بود روی مبارزه با بیماری‌های ناشی از کهولت سن متمرکز باشد اما تا همین امروز از هیچ دارو یا روش درمانی پرده بر نداشته است.

یک اتفاق مهم دیگر کروم‌کست بود که هنوز هم محصولی محبوب در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید. به هنگام عرضه، کروک‌کست از اپلیکیشن‌های معدودی پشتیبانی می‌کرد اما به مرور زمان به اندازه هر سرویس استریم دیگری رشد کرد.

سرویس گوگل ریدر هم در سال ۲۰۱۳ تعطیل و مشخص شد که آنقدرها در جلب مخاطبان موفق نبوده. گزینه‌های جایگزین هم هیچوقت به محبوبیت عمومی نرسیدند و این یعنی فیدهای استایل فیسبوک تبدیل به نرم شدند.

۲۰۱۴: خریدهای بیشتر و جدایی اندی روبین

 

در این سال گوگل دست به چند خرید جالب داد تا افق‌های تازه‌ای را برای آینده خود در صنعت تکنولوژی ترسیم کند. نخستین خرید Nest بود که ۳.۲ میلیارد دلار روی دست گوگل هزینه گذاشت. بعدی هم DeepMind بود که روی هوش مصنوعی متمرکز است و به بهبود بسیاری از الگوریتم‌ها و یادگیری ماشین، و به تبع آن محصولات و سرویس‌های گوگل منجر شد. از دیگر خریدهای آن سال می‌توان به بوستون داینامیکس (که بعدا به سافت‌بنک فروخته شد) و ویز اشاره کرد.

گوگل در سال ۲۰۱۴ اندروید ویر را هم عرضه کرد که امروز به نام Wear OS شناخته می‌شود. بهبودهای این سیستم عامل طی سال‌های اخیر کم نبوده،‌ اما هنوز هم نمی‌توان استفاده از آن را به مصرف‌کنندگان معمولی توصیه کرد.

مهم‌ترین اتفاق سال ۲۰۱۴، جدابیی اندی روبین بود که شخصیتی مهم در تیم اندروید به حساب می‌آمد. گزارش‌های آن سال از این ماجرا چندان موثق نبودند اما نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۴ نوشت که روبین به خاطر اتهامات آزار جنسی مجبور به ترک کمپانی شده است. تصمیم گوگل در راستای مخفی نگه داشتن این ماجرا -و پرداخت ۹۰ میلیون دلار به روبین در ازای جدایی‌اش- تا همین امروزی مسئله‌ای جنجال‌برانگیز باقی مانده.

۲۰۱۵: الف مثل آلفابت، گاف مثل گوگل

 

تحت مدیریت پیج و برین، گوگل به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شده بود و آنقدر به صنایع مختلف ورود می‌کرد که سرمایه‌گذاران احساس می‌کردند هیچ ایده‌ای ندارد که دارند چه می‌خرند. برای بهبود شرایطی که داشت پیش می‌آمد و در راستای جدا کردن هسته تجاری گوگل از جاه‌طلبی‌هایی مانند Calico و گوگل گلس، این کمپانی تغییری اساسی در ساختار خود به وجود آورد و کمپانی مادر آلفابت تاسیس شد.

گوگل، اندروید، یوتوب و سرویس‌های هسته‌ای دیگر شکلی یکپارچه به خود گرفتند و هر کمپانی دیگری به زیر مجموعه آلفابت تبدیل شد. ساندار پیچای به مدیرعامل گوگل تبدیل شد و پیج سکان آلفابت را برعهده گرفت. برای مصرف‌کنندگان البته هیچ‌چیز تغییر نکرده بود.

در سال ۲۰۱۵ شاهد عرضه Google Fi هم بودیم که طرحی مقرون به صرفه برای سوییچ کردن میان شبکه‌ها و دسترسی به بهترین پوشش اینترنت بود. این سرویس تا همین امروز به کار ادامه می‌دهد اما صرفا به مشتریان آمریکایی خدمات می‌رساند.

در این سال خانواده نکسوس به زباله‌دان گوگل پیوست و در همکاری با هواوی و ال‌جی، آخرین موبایل‌های این سری، یعنی نکسوس ۶پی و نکسوس ۵ ایکس عرضه شدند. دو دستگاه به اندروید ۶.۰ مارشملو مجهز بودند؛ سیستم عاملی که همین امروز هم ۱۰ درصد کاربران اندروید از آن استفاده می‌کنند.

منبع:

http://digiato.com/article/2020/01/03/%DB%B1%DB%B0-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84%D8%9B-%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D9%87%D9%87%e2%80%8c%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7/

گوگل، کمپانی محبوب و منفور همه دهه‌ای پر فراز و نشیب پشت سر گذاشت و موضوع صرفاً درباره تثبیت بیشتر جایگاهش در میان کمپانی‌های پیشرو تکنولوژی نبود. در سال ۲۰۰۹ این کمپانی در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان بود که به خاطر سال‌ها فعالیت در زمینه یوتوب، کروم و چیزهایی از این دست بود. اما در سال ۲۰۱۹، گوگل به کمک آلفابت، خودش را در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان یافت.

دهه اخیر دهه‌ای شگفت‌انگیز برای تمام صنعت تکنولوژی بود، اما گوگل به خاطر تاثیرگذاری گسترده‌اش موردیست که باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد. گوگل طی سال‌های اخیر و موازی با رشدی که تجربه می‌کرد، وارد حوزه‌های متعددی شد و آنقدر روی محصولات و سرویس‌های ناکام دست گذاشته که باورش سخت است بیش از این قادر به اشتباه کردن باشد.

اما علی‌رغم این اشتباهات، گوگل در نخستین روزهای سال ۲۰۲۰ شرایطی بهتر از هر زمان دیگر دارد. در همین راستا تصمیم گرفتیم مروری کنیم بر یک دهه موفقیت و اشتباه‌های گوگل و برخی از مهم‌ترین وقایع ۱۰ سال اخیر را از نظر رد می‌کنیم.

۲۰۱۰: شروعی نه‌چندان فروتنانه

 

در این لحظه از تاریخ، گوگل برای بیش از یک دهه فعالیت کرده است. بعد از یک عرضه اولیه سهام شدیدا مورد انتظار در سال ۲۰۰۴، کمپانی ساکن مانتین ویو به سراغ عرضه (یا خرید) گوگل مپس، اندروید،‌ یوتوب، کروم و سرویس‌های دیگری رفت که جایگاهش را به عنوان رهبر صنعت تکنولوژی تثبیت می‌کردند.

گوگل اما به نرم‌افزار بسنده نکرد و طی سال ۲۰۱۰ در همکاری با اچ‌تی‌سی از موبایل هوشمند نکسوس وان رونمایی کرد. این دستگاه اندروید ۲.۱ را به اجرا در می‌آورد اما بعدا به اندروید جینجربرد به‌روزرسانی شد. با این همه عملکرد نکسوس وان به اندازه نکسوس اس که اواخر همان سال عرضه شد موفقیت‌آمیز نبود؛ موبایلی که این بار در همکاری با سامسونگ ساخته شده و اگرچه بی‌نقص نبود،‌ اما به سکوی پرتابی برای سخت‌افزارهای بعدی گوگل تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۰ ضمنا شاهد وقوع اتفاقی دیگر بودیم که پیامدهایش تا پایان دهه احساس می‌شد: درگیری قانونی با اوراکل. موضوع راجع به استفاده از کدها و رابط‌های برنامه‌نویسی متن‌باز بود و نتیجه پرونده می‌توانست تاثیری عظیم بر تمام صنعت تکنولوژی بگذارد. از آن زمان،‌ رای دادگاه دو بار به نفع گوگل بوده است اما نبرد کماکان ادامه دارد و رای نهایی دادگاه عالی آمریکا، در سال ۲۰۲۰ اعلام خواهد شد.

۲۰۱۱:‌ سرویس‌های جدید،‌ مدیرعامل قدیمی

 

سال ۲۰۱۱ با تغییرات مدیریتی رادیکال در گوگل آغاز شد و اریک اشمیت بعد از ۱۰ سال از سمت مدیرعامل گوگل کنار رفت. با بازگشت لری پیج به سمت قدیمی‌اش به عنوان رییس کمپانی، گوگل در استراتژی جدیدش می‌خواست به ریشه‌های استارتاپی خود پایبند بماند و تبدیل به غولی دیگر مثل مایکروسافت نشود.

طرفداران دیوایس‌های کروم‌بوک، سال ۲۰۱۱ را به عنوان سالی به یاد می‌آورند که سیستم عامل کروم منتشر شد. این نرم‌افزار سبک‌وزن و متن‌باز، اکنون به میلیون‌ها دیوایس در مدارس سراسر جهان قوت می‌رساند و گوگل همچنان به این پلتفرم متعهد باقی مانده.

در تلاشی برای تکرار موفقیتی که فیسبوک با شبکه اجتماعی‌اش به دست آورد، گوگل هم شبکه اجتماعی خودش را راه‌اندازی کرد: گوگل پلاس. این سرویس با تجاربی که پیشتر از طریق گوگل ویو و گوگل باز به دست آمده بود توسعه یافت، اما طی سال ۲۰۱۹ درهایش برای همیشه بسته شد.

یک سرویس بزرگ دیگر هم در سال ۲۰۱۱ از راه رسید: گوگل والت (که بعدا تبدیل به گوگل پی شد). گوگل والت فرسنگ‌ها با گوگل پی امروزی و سهولتی که ارائه می‌کند فاصله داشت اما تبدیل به فونداسیونی شد برای اینکه سرویس‌های مشابه به صورت گسترده در دسترس عموم قرار بگیرند.

از منظر سخت‌افزار، گوگل شرکت Motorola Mobility را به قیمتی بیش از ۱۲ میلیارد دلار خرید اما هیچوقت از آن استفاده نکرد. اهالی مانتین ویو بعدا همین شرکت را به رقمی کمتر از ۳ میلیارد دلار به لنوو فروختند. اما رشد اندروید در سال ۲۰۱۱ اعجاب‌انگیز بود و در همان سال رسما به پرمخاطب‌ترین سیستم عامل موبایل در آمریکا تبدیل شد.

۲۰۱۲: گوگل گلس از آسمان افتاد

 

یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۲۰۱۲، عرضه گوگل گلس پس از مراسمی بود که سرگئی برین در جریان آن برای یکی از آخرین دفعات حضوری عمومی از سمت گوگل داشت. گوگل گلس به عنوان آینده تکنولوژی معرفی شد اما به خاطر نگرانی‌های مربوط به امنیت و حریم خصوصی، به سرعت ممنوع شد. نتیجه اینکه گوگل در سال ۲۰۱۷ آن را به برندی تازه برای تکنولوژی‌های سازمانی تبدیل کرد.

سال ۲۰۱۲ ضمنا همان سالی بود که تبلت نکسوس ۷ معرفی شد و گوگل گزینه‌ای مقرون به صرفه و ارزان را به خانواده نکسوس افزود. این نخستین دستگاهی بود که از اندروید ۴.۱ جلی‌بین بهره می‌گرفت و به لطف پروژه باتر،‌ بهبودهای فراوان از نظر عملکرد ارائه می‌کرد.

۲۰۱۳: کروم‌کست‌ها و جاه‌طلبی‌ها

 

با تداوم تمایل پیچ و برین به جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر، گوگل از تاسیس Calico در سال ۲۰۱۳ خبر داد. این کمپانی جدید قرار بود روی مبارزه با بیماری‌های ناشی از کهولت سن متمرکز باشد اما تا همین امروز از هیچ دارو یا روش درمانی پرده بر نداشته است.

یک اتفاق مهم دیگر کروم‌کست بود که هنوز هم محصولی محبوب در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید. به هنگام عرضه، کروک‌کست از اپلیکیشن‌های معدودی پشتیبانی می‌کرد اما به مرور زمان به اندازه هر سرویس استریم دیگری رشد کرد.

سرویس گوگل ریدر هم در سال ۲۰۱۳ تعطیل و مشخص شد که آنقدرها در جلب مخاطبان موفق نبوده. گزینه‌های جایگزین هم هیچوقت به محبوبیت عمومی نرسیدند و این یعنی فیدهای استایل فیسبوک تبدیل به نرم شدند.

۲۰۱۴: خریدهای بیشتر و جدایی اندی روبین

 

در این سال گوگل دست به چند خرید جالب داد تا افق‌های تازه‌ای را برای آینده خود در صنعت تکنولوژی ترسیم کند. نخستین خرید Nest بود که ۳.۲ میلیارد دلار روی دست گوگل هزینه گذاشت. بعدی هم DeepMind بود که روی هوش مصنوعی متمرکز است و به بهبود بسیاری از الگوریتم‌ها و یادگیری ماشین، و به تبع آن محصولات و سرویس‌های گوگل منجر شد. از دیگر خریدهای آن سال می‌توان به بوستون داینامیکس (که بعدا به سافت‌بنک فروخته شد) و ویز اشاره کرد.

گوگل در سال ۲۰۱۴ اندروید ویر را هم عرضه کرد که امروز به نام Wear OS شناخته می‌شود. بهبودهای این سیستم عامل طی سال‌های اخیر کم نبوده،‌ اما هنوز هم نمی‌توان استفاده از آن را به مصرف‌کنندگان معمولی توصیه کرد.

مهم‌ترین اتفاق سال ۲۰۱۴، جدابیی اندی روبین بود که شخصیتی مهم در تیم اندروید به حساب می‌آمد. گزارش‌های آن سال از این ماجرا چندان موثق نبودند اما نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۴ نوشت که روبین به خاطر اتهامات آزار جنسی مجبور به ترک کمپانی شده است. تصمیم گوگل در راستای مخفی نگه داشتن این ماجرا -و پرداخت ۹۰ میلیون دلار به روبین در ازای جدایی‌اش- تا همین امروزی مسئله‌ای جنجال‌برانگیز باقی مانده.

۲۰۱۵: الف مثل آلفابت، گاف مثل گوگل

 

تحت مدیریت پیج و برین، گوگل به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شده بود و آنقدر به صنایع مختلف ورود می‌کرد که سرمایه‌گذاران احساس می‌کردند هیچ ایده‌ای ندارد که دارند چه می‌خرند. برای بهبود شرایطی که داشت پیش می‌آمد و در راستای جدا کردن هسته تجاری گوگل از جاه‌طلبی‌هایی مانند Calico و گوگل گلس، این کمپانی تغییری اساسی در ساختار خود به وجود آورد و کمپانی مادر آلفابت تاسیس شد.

گوگل، اندروید، یوتوب و سرویس‌های هسته‌ای دیگر شکلی یکپارچه به خود گرفتند و هر کمپانی دیگری به زیر مجموعه آلفابت تبدیل شد. ساندار پیچای به مدیرعامل گوگل تبدیل شد و پیج سکان آلفابت را برعهده گرفت. برای مصرف‌کنندگان البته هیچ‌چیز تغییر نکرده بود.

در سال ۲۰۱۵ شاهد عرضه Google Fi هم بودیم که طرحی مقرون به صرفه برای سوییچ کردن میان شبکه‌ها و دسترسی به بهترین پوشش اینترنت بود. این سرویس تا همین امروز به کار ادامه می‌دهد اما صرفا به مشتریان آمریکایی خدمات می‌رساند.

در این سال خانواده نکسوس به زباله‌دان گوگل پیوست و در همکاری با هواوی و ال‌جی، آخرین موبایل‌های این سری، یعنی نکسوس ۶پی و نکسوس ۵ ایکس عرضه شدند. دو دستگاه به اندروید ۶.۰ مارشملو مجهز بودند؛ سیستم عاملی که همین امروز هم ۱۰ درصد کاربران اندروید از آن استفاده می‌کنند.

منبع:

http://digiato.com/article/2020/01/03/%DB%B1%DB%B0-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84%D8%9B-%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D9%87%D9%87%e2%80%8c%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7/

گوگل، کمپانی محبوب و منفور همه دهه‌ای پر فراز و نشیب پشت سر گذاشت و موضوع صرفاً درباره تثبیت بیشتر جایگاهش در میان کمپانی‌های پیشرو تکنولوژی نبود. در سال ۲۰۰۹ این کمپانی در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان بود که به خاطر سال‌ها فعالیت در زمینه یوتوب، کروم و چیزهایی از این دست بود. اما در سال ۲۰۱۹، گوگل به کمک آلفابت، خودش را در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان یافت.

دهه اخیر دهه‌ای شگفت‌انگیز برای تمام صنعت تکنولوژی بود، اما گوگل به خاطر تاثیرگذاری گسترده‌اش موردیست که باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد. گوگل طی سال‌های اخیر و موازی با رشدی که تجربه می‌کرد، وارد حوزه‌های متعددی شد و آنقدر روی محصولات و سرویس‌های ناکام دست گذاشته که باورش سخت است بیش از این قادر به اشتباه کردن باشد.

اما علی‌رغم این اشتباهات، گوگل در نخستین روزهای سال ۲۰۲۰ شرایطی بهتر از هر زمان دیگر دارد. در همین راستا تصمیم گرفتیم مروری کنیم بر یک دهه موفقیت و اشتباه‌های گوگل و برخی از مهم‌ترین وقایع ۱۰ سال اخیر را از نظر رد می‌کنیم.

۲۰۱۰: شروعی نه‌چندان فروتنانه

 

در این لحظه از تاریخ، گوگل برای بیش از یک دهه فعالیت کرده است. بعد از یک عرضه اولیه سهام شدیدا مورد انتظار در سال ۲۰۰۴، کمپانی ساکن مانتین ویو به سراغ عرضه (یا خرید) گوگل مپس، اندروید،‌ یوتوب، کروم و سرویس‌های دیگری رفت که جایگاهش را به عنوان رهبر صنعت تکنولوژی تثبیت می‌کردند.

گوگل اما به نرم‌افزار بسنده نکرد و طی سال ۲۰۱۰ در همکاری با اچ‌تی‌سی از موبایل هوشمند نکسوس وان رونمایی کرد. این دستگاه اندروید ۲.۱ را به اجرا در می‌آورد اما بعدا به اندروید جینجربرد به‌روزرسانی شد. با این همه عملکرد نکسوس وان به اندازه نکسوس اس که اواخر همان سال عرضه شد موفقیت‌آمیز نبود؛ موبایلی که این بار در همکاری با سامسونگ ساخته شده و اگرچه بی‌نقص نبود،‌ اما به سکوی پرتابی برای سخت‌افزارهای بعدی گوگل تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۰ ضمنا شاهد وقوع اتفاقی دیگر بودیم که پیامدهایش تا پایان دهه احساس می‌شد: درگیری قانونی با اوراکل. موضوع راجع به استفاده از کدها و رابط‌های برنامه‌نویسی متن‌باز بود و نتیجه پرونده می‌توانست تاثیری عظیم بر تمام صنعت تکنولوژی بگذارد. از آن زمان،‌ رای دادگاه دو بار به نفع گوگل بوده است اما نبرد کماکان ادامه دارد و رای نهایی دادگاه عالی آمریکا، در سال ۲۰۲۰ اعلام خواهد شد.

۲۰۱۱:‌ سرویس‌های جدید،‌ مدیرعامل قدیمی

 

سال ۲۰۱۱ با تغییرات مدیریتی رادیکال در گوگل آغاز شد و اریک اشمیت بعد از ۱۰ سال از سمت مدیرعامل گوگل کنار رفت. با بازگشت لری پیج به سمت قدیمی‌اش به عنوان رییس کمپانی، گوگل در استراتژی جدیدش می‌خواست به ریشه‌های استارتاپی خود پایبند بماند و تبدیل به غولی دیگر مثل مایکروسافت نشود.

طرفداران دیوایس‌های کروم‌بوک، سال ۲۰۱۱ را به عنوان سالی به یاد می‌آورند که سیستم عامل کروم منتشر شد. این نرم‌افزار سبک‌وزن و متن‌باز، اکنون به میلیون‌ها دیوایس در مدارس سراسر جهان قوت می‌رساند و گوگل همچنان به این پلتفرم متعهد باقی مانده.

در تلاشی برای تکرار موفقیتی که فیسبوک با شبکه اجتماعی‌اش به دست آورد، گوگل هم شبکه اجتماعی خودش را راه‌اندازی کرد: گوگل پلاس. این سرویس با تجاربی که پیشتر از طریق گوگل ویو و گوگل باز به دست آمده بود توسعه یافت، اما طی سال ۲۰۱۹ درهایش برای همیشه بسته شد.

یک سرویس بزرگ دیگر هم در سال ۲۰۱۱ از راه رسید: گوگل والت (که بعدا تبدیل به گوگل پی شد). گوگل والت فرسنگ‌ها با گوگل پی امروزی و سهولتی که ارائه می‌کند فاصله داشت اما تبدیل به فونداسیونی شد برای اینکه سرویس‌های مشابه به صورت گسترده در دسترس عموم قرار بگیرند.

از منظر سخت‌افزار، گوگل شرکت Motorola Mobility را به قیمتی بیش از ۱۲ میلیارد دلار خرید اما هیچوقت از آن استفاده نکرد. اهالی مانتین ویو بعدا همین شرکت را به رقمی کمتر از ۳ میلیارد دلار به لنوو فروختند. اما رشد اندروید در سال ۲۰۱۱ اعجاب‌انگیز بود و در همان سال رسما به پرمخاطب‌ترین سیستم عامل موبایل در آمریکا تبدیل شد.

۲۰۱۲: گوگل گلس از آسمان افتاد

 

یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۲۰۱۲، عرضه گوگل گلس پس از مراسمی بود که سرگئی برین در جریان آن برای یکی از آخرین دفعات حضوری عمومی از سمت گوگل داشت. گوگل گلس به عنوان آینده تکنولوژی معرفی شد اما به خاطر نگرانی‌های مربوط به امنیت و حریم خصوصی، به سرعت ممنوع شد. نتیجه اینکه گوگل در سال ۲۰۱۷ آن را به برندی تازه برای تکنولوژی‌های سازمانی تبدیل کرد.

سال ۲۰۱۲ ضمنا همان سالی بود که تبلت نکسوس ۷ معرفی شد و گوگل گزینه‌ای مقرون به صرفه و ارزان را به خانواده نکسوس افزود. این نخستین دستگاهی بود که از اندروید ۴.۱ جلی‌بین بهره می‌گرفت و به لطف پروژه باتر،‌ بهبودهای فراوان از نظر عملکرد ارائه می‌کرد.

۲۰۱۳: کروم‌کست‌ها و جاه‌طلبی‌ها

 

با تداوم تمایل پیچ و برین به جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر، گوگل از تاسیس Calico در سال ۲۰۱۳ خبر داد. این کمپانی جدید قرار بود روی مبارزه با بیماری‌های ناشی از کهولت سن متمرکز باشد اما تا همین امروز از هیچ دارو یا روش درمانی پرده بر نداشته است.

یک اتفاق مهم دیگر کروم‌کست بود که هنوز هم محصولی محبوب در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید. به هنگام عرضه، کروک‌کست از اپلیکیشن‌های معدودی پشتیبانی می‌کرد اما به مرور زمان به اندازه هر سرویس استریم دیگری رشد کرد.

سرویس گوگل ریدر هم در سال ۲۰۱۳ تعطیل و مشخص شد که آنقدرها در جلب مخاطبان موفق نبوده. گزینه‌های جایگزین هم هیچوقت به محبوبیت عمومی نرسیدند و این یعنی فیدهای استایل فیسبوک تبدیل به نرم شدند.

۲۰۱۴: خریدهای بیشتر و جدایی اندی روبین

 

در این سال گوگل دست به چند خرید جالب داد تا افق‌های تازه‌ای را برای آینده خود در صنعت تکنولوژی ترسیم کند. نخستین خرید Nest بود که ۳.۲ میلیارد دلار روی دست گوگل هزینه گذاشت. بعدی هم DeepMind بود که روی هوش مصنوعی متمرکز است و به بهبود بسیاری از الگوریتم‌ها و یادگیری ماشین، و به تبع آن محصولات و سرویس‌های گوگل منجر شد. از دیگر خریدهای آن سال می‌توان به بوستون داینامیکس (که بعدا به سافت‌بنک فروخته شد) و ویز اشاره کرد.

گوگل در سال ۲۰۱۴ اندروید ویر را هم عرضه کرد که امروز به نام Wear OS شناخته می‌شود. بهبودهای این سیستم عامل طی سال‌های اخیر کم نبوده،‌ اما هنوز هم نمی‌توان استفاده از آن را به مصرف‌کنندگان معمولی توصیه کرد.

مهم‌ترین اتفاق سال ۲۰۱۴، جدابیی اندی روبین بود که شخصیتی مهم در تیم اندروید به حساب می‌آمد. گزارش‌های آن سال از این ماجرا چندان موثق نبودند اما نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۴ نوشت که روبین به خاطر اتهامات آزار جنسی مجبور به ترک کمپانی شده است. تصمیم گوگل در راستای مخفی نگه داشتن این ماجرا -و پرداخت ۹۰ میلیون دلار به روبین در ازای جدایی‌اش- تا همین امروزی مسئله‌ای جنجال‌برانگیز باقی مانده.

۲۰۱۵: الف مثل آلفابت، گاف مثل گوگل

 

تحت مدیریت پیج و برین، گوگل به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شده بود و آنقدر به صنایع مختلف ورود می‌کرد که سرمایه‌گذاران احساس می‌کردند هیچ ایده‌ای ندارد که دارند چه می‌خرند. برای بهبود شرایطی که داشت پیش می‌آمد و در راستای جدا کردن هسته تجاری گوگل از جاه‌طلبی‌هایی مانند Calico و گوگل گلس، این کمپانی تغییری اساسی در ساختار خود به وجود آورد و کمپانی مادر آلفابت تاسیس شد.

گوگل، اندروید، یوتوب و سرویس‌های هسته‌ای دیگر شکلی یکپارچه به خود گرفتند و هر کمپانی دیگری به زیر مجموعه آلفابت تبدیل شد. ساندار پیچای به مدیرعامل گوگل تبدیل شد و پیج سکان آلفابت را برعهده گرفت. برای مصرف‌کنندگان البته هیچ‌چیز تغییر نکرده بود.

در سال ۲۰۱۵ شاهد عرضه Google Fi هم بودیم که طرحی مقرون به صرفه برای سوییچ کردن میان شبکه‌ها و دسترسی به بهترین پوشش اینترنت بود. این سرویس تا همین امروز به کار ادامه می‌دهد اما صرفا به مشتریان آمریکایی خدمات می‌رساند.

در این سال خانواده نکسوس به زباله‌دان گوگل پیوست و در همکاری با هواوی و ال‌جی، آخرین موبایل‌های این سری، یعنی نکسوس ۶پی و نکسوس ۵ ایکس عرضه شدند. دو دستگاه به اندروید ۶.۰ مارشملو مجهز بودند؛ سیستم عاملی که همین امروز هم ۱۰ درصد کاربران اندروید از آن استفاده می‌کنند.

منبع:

http://digiato.com/article/2020/01/03/%DB%B1%DB%B0-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84%D8%9B-%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D9%87%D9%87%e2%80%8c%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7/

گوگل، کمپانی محبوب و منفور همه دهه‌ای پر فراز و نشیب پشت سر گذاشت و موضوع صرفاً درباره تثبیت بیشتر جایگاهش در میان کمپانی‌های پیشرو تکنولوژی نبود. در سال ۲۰۰۹ این کمپانی در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان بود که به خاطر سال‌ها فعالیت در زمینه یوتوب، کروم و چیزهایی از این دست بود. اما در سال ۲۰۱۹، گوگل به کمک آلفابت، خودش را در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان یافت.

دهه اخیر دهه‌ای شگفت‌انگیز برای تمام صنعت تکنولوژی بود، اما گوگل به خاطر تاثیرگذاری گسترده‌اش موردیست که باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد. گوگل طی سال‌های اخیر و موازی با رشدی که تجربه می‌کرد، وارد حوزه‌های متعددی شد و آنقدر روی محصولات و سرویس‌های ناکام دست گذاشته که باورش سخت است بیش از این قادر به اشتباه کردن باشد.

اما علی‌رغم این اشتباهات، گوگل در نخستین روزهای سال ۲۰۲۰ شرایطی بهتر از هر زمان دیگر دارد. در همین راستا تصمیم گرفتیم مروری کنیم بر یک دهه موفقیت و اشتباه‌های گوگل و برخی از مهم‌ترین وقایع ۱۰ سال اخیر را از نظر رد می‌کنیم.

۲۰۱۰: شروعی نه‌چندان فروتنانه

 

در این لحظه از تاریخ، گوگل برای بیش از یک دهه فعالیت کرده است. بعد از یک عرضه اولیه سهام شدیدا مورد انتظار در سال ۲۰۰۴، کمپانی ساکن مانتین ویو به سراغ عرضه (یا خرید) گوگل مپس، اندروید،‌ یوتوب، کروم و سرویس‌های دیگری رفت که جایگاهش را به عنوان رهبر صنعت تکنولوژی تثبیت می‌کردند.

گوگل اما به نرم‌افزار بسنده نکرد و طی سال ۲۰۱۰ در همکاری با اچ‌تی‌سی از موبایل هوشمند نکسوس وان رونمایی کرد. این دستگاه اندروید ۲.۱ را به اجرا در می‌آورد اما بعدا به اندروید جینجربرد به‌روزرسانی شد. با این همه عملکرد نکسوس وان به اندازه نکسوس اس که اواخر همان سال عرضه شد موفقیت‌آمیز نبود؛ موبایلی که این بار در همکاری با سامسونگ ساخته شده و اگرچه بی‌نقص نبود،‌ اما به سکوی پرتابی برای سخت‌افزارهای بعدی گوگل تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۰ ضمنا شاهد وقوع اتفاقی دیگر بودیم که پیامدهایش تا پایان دهه احساس می‌شد: درگیری قانونی با اوراکل. موضوع راجع به استفاده از کدها و رابط‌های برنامه‌نویسی متن‌باز بود و نتیجه پرونده می‌توانست تاثیری عظیم بر تمام صنعت تکنولوژی بگذارد. از آن زمان،‌ رای دادگاه دو بار به نفع گوگل بوده است اما نبرد کماکان ادامه دارد و رای نهایی دادگاه عالی آمریکا، در سال ۲۰۲۰ اعلام خواهد شد.

۲۰۱۱:‌ سرویس‌های جدید،‌ مدیرعامل قدیمی

 

سال ۲۰۱۱ با تغییرات مدیریتی رادیکال در گوگل آغاز شد و اریک اشمیت بعد از ۱۰ سال از سمت مدیرعامل گوگل کنار رفت. با بازگشت لری پیج به سمت قدیمی‌اش به عنوان رییس کمپانی، گوگل در استراتژی جدیدش می‌خواست به ریشه‌های استارتاپی خود پایبند بماند و تبدیل به غولی دیگر مثل مایکروسافت نشود.

طرفداران دیوایس‌های کروم‌بوک، سال ۲۰۱۱ را به عنوان سالی به یاد می‌آورند که سیستم عامل کروم منتشر شد. این نرم‌افزار سبک‌وزن و متن‌باز، اکنون به میلیون‌ها دیوایس در مدارس سراسر جهان قوت می‌رساند و گوگل همچنان به این پلتفرم متعهد باقی مانده.

در تلاشی برای تکرار موفقیتی که فیسبوک با شبکه اجتماعی‌اش به دست آورد، گوگل هم شبکه اجتماعی خودش را راه‌اندازی کرد: گوگل پلاس. این سرویس با تجاربی که پیشتر از طریق گوگل ویو و گوگل باز به دست آمده بود توسعه یافت، اما طی سال ۲۰۱۹ درهایش برای همیشه بسته شد.

یک سرویس بزرگ دیگر هم در سال ۲۰۱۱ از راه رسید: گوگل والت (که بعدا تبدیل به گوگل پی شد). گوگل والت فرسنگ‌ها با گوگل پی امروزی و سهولتی که ارائه می‌کند فاصله داشت اما تبدیل به فونداسیونی شد برای اینکه سرویس‌های مشابه به صورت گسترده در دسترس عموم قرار بگیرند.

از منظر سخت‌افزار، گوگل شرکت Motorola Mobility را به قیمتی بیش از ۱۲ میلیارد دلار خرید اما هیچوقت از آن استفاده نکرد. اهالی مانتین ویو بعدا همین شرکت را به رقمی کمتر از ۳ میلیارد دلار به لنوو فروختند. اما رشد اندروید در سال ۲۰۱۱ اعجاب‌انگیز بود و در همان سال رسما به پرمخاطب‌ترین سیستم عامل موبایل در آمریکا تبدیل شد.

۲۰۱۲: گوگل گلس از آسمان افتاد

 

یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۲۰۱۲، عرضه گوگل گلس پس از مراسمی بود که سرگئی برین در جریان آن برای یکی از آخرین دفعات حضوری عمومی از سمت گوگل داشت. گوگل گلس به عنوان آینده تکنولوژی معرفی شد اما به خاطر نگرانی‌های مربوط به امنیت و حریم خصوصی، به سرعت ممنوع شد. نتیجه اینکه گوگل در سال ۲۰۱۷ آن را به برندی تازه برای تکنولوژی‌های سازمانی تبدیل کرد.

سال ۲۰۱۲ ضمنا همان سالی بود که تبلت نکسوس ۷ معرفی شد و گوگل گزینه‌ای مقرون به صرفه و ارزان را به خانواده نکسوس افزود. این نخستین دستگاهی بود که از اندروید ۴.۱ جلی‌بین بهره می‌گرفت و به لطف پروژه باتر،‌ بهبودهای فراوان از نظر عملکرد ارائه می‌کرد.

۲۰۱۳: کروم‌کست‌ها و جاه‌طلبی‌ها

 

با تداوم تمایل پیچ و برین به جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر، گوگل از تاسیس Calico در سال ۲۰۱۳ خبر داد. این کمپانی جدید قرار بود روی مبارزه با بیماری‌های ناشی از کهولت سن متمرکز باشد اما تا همین امروز از هیچ دارو یا روش درمانی پرده بر نداشته است.

یک اتفاق مهم دیگر کروم‌کست بود که هنوز هم محصولی محبوب در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید. به هنگام عرضه، کروک‌کست از اپلیکیشن‌های معدودی پشتیبانی می‌کرد اما به مرور زمان به اندازه هر سرویس استریم دیگری رشد کرد.

سرویس گوگل ریدر هم در سال ۲۰۱۳ تعطیل و مشخص شد که آنقدرها در جلب مخاطبان موفق نبوده. گزینه‌های جایگزین هم هیچوقت به محبوبیت عمومی نرسیدند و این یعنی فیدهای استایل فیسبوک تبدیل به نرم شدند.

۲۰۱۴: خریدهای بیشتر و جدایی اندی روبین

 

در این سال گوگل دست به چند خرید جالب داد تا افق‌های تازه‌ای را برای آینده خود در صنعت تکنولوژی ترسیم کند. نخستین خرید Nest بود که ۳.۲ میلیارد دلار روی دست گوگل هزینه گذاشت. بعدی هم DeepMind بود که روی هوش مصنوعی متمرکز است و به بهبود بسیاری از الگوریتم‌ها و یادگیری ماشین، و به تبع آن محصولات و سرویس‌های گوگل منجر شد. از دیگر خریدهای آن سال می‌توان به بوستون داینامیکس (که بعدا به سافت‌بنک فروخته شد) و ویز اشاره کرد.

گوگل در سال ۲۰۱۴ اندروید ویر را هم عرضه کرد که امروز به نام Wear OS شناخته می‌شود. بهبودهای این سیستم عامل طی سال‌های اخیر کم نبوده،‌ اما هنوز هم نمی‌توان استفاده از آن را به مصرف‌کنندگان معمولی توصیه کرد.

مهم‌ترین اتفاق سال ۲۰۱۴، جدابیی اندی روبین بود که شخصیتی مهم در تیم اندروید به حساب می‌آمد. گزارش‌های آن سال از این ماجرا چندان موثق نبودند اما نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۴ نوشت که روبین به خاطر اتهامات آزار جنسی مجبور به ترک کمپانی شده است. تصمیم گوگل در راستای مخفی نگه داشتن این ماجرا -و پرداخت ۹۰ میلیون دلار به روبین در ازای جدایی‌اش- تا همین امروزی مسئله‌ای جنجال‌برانگیز باقی مانده.

۲۰۱۵: الف مثل آلفابت، گاف مثل گوگل

 

تحت مدیریت پیج و برین، گوگل به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شده بود و آنقدر به صنایع مختلف ورود می‌کرد که سرمایه‌گذاران احساس می‌کردند هیچ ایده‌ای ندارد که دارند چه می‌خرند. برای بهبود شرایطی که داشت پیش می‌آمد و در راستای جدا کردن هسته تجاری گوگل از جاه‌طلبی‌هایی مانند Calico و گوگل گلس، این کمپانی تغییری اساسی در ساختار خود به وجود آورد و کمپانی مادر آلفابت تاسیس شد.

گوگل، اندروید، یوتوب و سرویس‌های هسته‌ای دیگر شکلی یکپارچه به خود گرفتند و هر کمپانی دیگری به زیر مجموعه آلفابت تبدیل شد. ساندار پیچای به مدیرعامل گوگل تبدیل شد و پیج سکان آلفابت را برعهده گرفت. برای مصرف‌کنندگان البته هیچ‌چیز تغییر نکرده بود.

در سال ۲۰۱۵ شاهد عرضه Google Fi هم بودیم که طرحی مقرون به صرفه برای سوییچ کردن میان شبکه‌ها و دسترسی به بهترین پوشش اینترنت بود. این سرویس تا همین امروز به کار ادامه می‌دهد اما صرفا به مشتریان آمریکایی خدمات می‌رساند.

در این سال خانواده نکسوس به زباله‌دان گوگل پیوست و در همکاری با هواوی و ال‌جی، آخرین موبایل‌های این سری، یعنی نکسوس ۶پی و نکسوس ۵ ایکس عرضه شدند. دو دستگاه به اندروید ۶.۰ مارشملو مجهز بودند؛ سیستم عاملی که همین امروز هم ۱۰ درصد کاربران اندروید از آن استفاده می‌کنند.

منبع:

http://digiato.com/article/2020/01/03/%DB%B1%DB%B0-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84%D8%9B-%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D9%87%D9%87%e2%80%8c%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7/

گوگل، کمپانی محبوب و منفور همه دهه‌ای پر فراز و نشیب پشت سر گذاشت و موضوع صرفاً درباره تثبیت بیشتر جایگاهش در میان کمپانی‌های پیشرو تکنولوژی نبود. در سال ۲۰۰۹ این کمپانی در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان بود که به خاطر سال‌ها فعالیت در زمینه یوتوب، کروم و چیزهایی از این دست بود. اما در سال ۲۰۱۹، گوگل به کمک آلفابت، خودش را در جمع ۲۰ کمپانی بزرگ جهان یافت.

دهه اخیر دهه‌ای شگفت‌انگیز برای تمام صنعت تکنولوژی بود، اما گوگل به خاطر تاثیرگذاری گسترده‌اش موردیست که باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد. گوگل طی سال‌های اخیر و موازی با رشدی که تجربه می‌کرد، وارد حوزه‌های متعددی شد و آنقدر روی محصولات و سرویس‌های ناکام دست گذاشته که باورش سخت است بیش از این قادر به اشتباه کردن باشد.

اما علی‌رغم این اشتباهات، گوگل در نخستین روزهای سال ۲۰۲۰ شرایطی بهتر از هر زمان دیگر دارد. در همین راستا تصمیم گرفتیم مروری کنیم بر یک دهه موفقیت و اشتباه‌های گوگل و برخی از مهم‌ترین وقایع ۱۰ سال اخیر را از نظر رد می‌کنیم.

۲۰۱۰: شروعی نه‌چندان فروتنانه

 

در این لحظه از تاریخ، گوگل برای بیش از یک دهه فعالیت کرده است. بعد از یک عرضه اولیه سهام شدیدا مورد انتظار در سال ۲۰۰۴، کمپانی ساکن مانتین ویو به سراغ عرضه (یا خرید) گوگل مپس، اندروید،‌ یوتوب، کروم و سرویس‌های دیگری رفت که جایگاهش را به عنوان رهبر صنعت تکنولوژی تثبیت می‌کردند.

گوگل اما به نرم‌افزار بسنده نکرد و طی سال ۲۰۱۰ در همکاری با اچ‌تی‌سی از موبایل هوشمند نکسوس وان رونمایی کرد. این دستگاه اندروید ۲.۱ را به اجرا در می‌آورد اما بعدا به اندروید جینجربرد به‌روزرسانی شد. با این همه عملکرد نکسوس وان به اندازه نکسوس اس که اواخر همان سال عرضه شد موفقیت‌آمیز نبود؛ موبایلی که این بار در همکاری با سامسونگ ساخته شده و اگرچه بی‌نقص نبود،‌ اما به سکوی پرتابی برای سخت‌افزارهای بعدی گوگل تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۰ ضمنا شاهد وقوع اتفاقی دیگر بودیم که پیامدهایش تا پایان دهه احساس می‌شد: درگیری قانونی با اوراکل. موضوع راجع به استفاده از کدها و رابط‌های برنامه‌نویسی متن‌باز بود و نتیجه پرونده می‌توانست تاثیری عظیم بر تمام صنعت تکنولوژی بگذارد. از آن زمان،‌ رای دادگاه دو بار به نفع گوگل بوده است اما نبرد کماکان ادامه دارد و رای نهایی دادگاه عالی آمریکا، در سال ۲۰۲۰ اعلام خواهد شد.

۲۰۱۱:‌ سرویس‌های جدید،‌ مدیرعامل قدیمی

 

سال ۲۰۱۱ با تغییرات مدیریتی رادیکال در گوگل آغاز شد و اریک اشمیت بعد از ۱۰ سال از سمت مدیرعامل گوگل کنار رفت. با بازگشت لری پیج به سمت قدیمی‌اش به عنوان رییس کمپانی، گوگل در استراتژی جدیدش می‌خواست به ریشه‌های استارتاپی خود پایبند بماند و تبدیل به غولی دیگر مثل مایکروسافت نشود.

طرفداران دیوایس‌های کروم‌بوک، سال ۲۰۱۱ را به عنوان سالی به یاد می‌آورند که سیستم عامل کروم منتشر شد. این نرم‌افزار سبک‌وزن و متن‌باز، اکنون به میلیون‌ها دیوایس در مدارس سراسر جهان قوت می‌رساند و گوگل همچنان به این پلتفرم متعهد باقی مانده.

در تلاشی برای تکرار موفقیتی که فیسبوک با شبکه اجتماعی‌اش به دست آورد، گوگل هم شبکه اجتماعی خودش را راه‌اندازی کرد: گوگل پلاس. این سرویس با تجاربی که پیشتر از طریق گوگل ویو و گوگل باز به دست آمده بود توسعه یافت، اما طی سال ۲۰۱۹ درهایش برای همیشه بسته شد.

یک سرویس بزرگ دیگر هم در سال ۲۰۱۱ از راه رسید: گوگل والت (که بعدا تبدیل به گوگل پی شد). گوگل والت فرسنگ‌ها با گوگل پی امروزی و سهولتی که ارائه می‌کند فاصله داشت اما تبدیل به فونداسیونی شد برای اینکه سرویس‌های مشابه به صورت گسترده در دسترس عموم قرار بگیرند.

از منظر سخت‌افزار، گوگل شرکت Motorola Mobility را به قیمتی بیش از ۱۲ میلیارد دلار خرید اما هیچوقت از آن استفاده نکرد. اهالی مانتین ویو بعدا همین شرکت را به رقمی کمتر از ۳ میلیارد دلار به لنوو فروختند. اما رشد اندروید در سال ۲۰۱۱ اعجاب‌انگیز بود و در همان سال رسما به پرمخاطب‌ترین سیستم عامل موبایل در آمریکا تبدیل شد.

۲۰۱۲: گوگل گلس از آسمان افتاد

 

یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۲۰۱۲، عرضه گوگل گلس پس از مراسمی بود که سرگئی برین در جریان آن برای یکی از آخرین دفعات حضوری عمومی از سمت گوگل داشت. گوگل گلس به عنوان آینده تکنولوژی معرفی شد اما به خاطر نگرانی‌های مربوط به امنیت و حریم خصوصی، به سرعت ممنوع شد. نتیجه اینکه گوگل در سال ۲۰۱۷ آن را به برندی تازه برای تکنولوژی‌های سازمانی تبدیل کرد.

سال ۲۰۱۲ ضمنا همان سالی بود که تبلت نکسوس ۷ معرفی شد و گوگل گزینه‌ای مقرون به صرفه و ارزان را به خانواده نکسوس افزود. این نخستین دستگاهی بود که از اندروید ۴.۱ جلی‌بین بهره می‌گرفت و به لطف پروژه باتر،‌ بهبودهای فراوان از نظر عملکرد ارائه می‌کرد.

۲۰۱۳: کروم‌کست‌ها و جاه‌طلبی‌ها

 

با تداوم تمایل پیچ و برین به جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر، گوگل از تاسیس Calico در سال ۲۰۱۳ خبر داد. این کمپانی جدید قرار بود روی مبارزه با بیماری‌های ناشی از کهولت سن متمرکز باشد اما تا همین امروز از هیچ دارو یا روش درمانی پرده بر نداشته است.

یک اتفاق مهم دیگر کروم‌کست بود که هنوز هم محصولی محبوب در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید. به هنگام عرضه، کروک‌کست از اپلیکیشن‌های معدودی پشتیبانی می‌کرد اما به مرور زمان به اندازه هر سرویس استریم دیگری رشد کرد.

سرویس گوگل ریدر هم در سال ۲۰۱۳ تعطیل و مشخص شد که آنقدرها در جلب مخاطبان موفق نبوده. گزینه‌های جایگزین هم هیچوقت به محبوبیت عمومی نرسیدند و این یعنی فیدهای استایل فیسبوک تبدیل به نرم شدند.

۲۰۱۴: خریدهای بیشتر و جدایی اندی روبین

 

در این سال گوگل دست به چند خرید جالب داد تا افق‌های تازه‌ای را برای آینده خود در صنعت تکنولوژی ترسیم کند. نخستین خرید Nest بود که ۳.۲ میلیارد دلار روی دست گوگل هزینه گذاشت. بعدی هم DeepMind بود که روی هوش مصنوعی متمرکز است و به بهبود بسیاری از الگوریتم‌ها و یادگیری ماشین، و به تبع آن محصولات و سرویس‌های گوگل منجر شد. از دیگر خریدهای آن سال می‌توان به بوستون داینامیکس (که بعدا به سافت‌بنک فروخته شد) و ویز اشاره کرد.

گوگل در سال ۲۰۱۴ اندروید ویر را هم عرضه کرد که امروز به نام Wear OS شناخته می‌شود. بهبودهای این سیستم عامل طی سال‌های اخیر کم نبوده،‌ اما هنوز هم نمی‌توان استفاده از آن را به مصرف‌کنندگان معمولی توصیه کرد.

مهم‌ترین اتفاق سال ۲۰۱۴، جدابیی اندی روبین بود که شخصیتی مهم در تیم اندروید به حساب می‌آمد. گزارش‌های آن سال از این ماجرا چندان موثق نبودند اما نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۴ نوشت که روبین به خاطر اتهامات آزار جنسی مجبور به ترک کمپانی شده است. تصمیم گوگل در راستای مخفی نگه داشتن این ماجرا -و پرداخت ۹۰ میلیون دلار به روبین در ازای جدایی‌اش- تا همین امروزی مسئله‌ای جنجال‌برانگیز باقی مانده.

۲۰۱۵: الف مثل آلفابت، گاف مثل گوگل

 

تحت مدیریت پیج و برین، گوگل به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شده بود و آنقدر به صنایع مختلف ورود می‌کرد که سرمایه‌گذاران احساس می‌کردند هیچ ایده‌ای ندارد که دارند چه می‌خرند. برای بهبود شرایطی که داشت پیش می‌آمد و در راستای جدا کردن هسته تجاری گوگل از جاه‌طلبی‌هایی مانند Calico و گوگل گلس، این کمپانی تغییری اساسی در ساختار خود به وجود آورد و کمپانی مادر آلفابت تاسیس شد.

گوگل، اندروید، یوتوب و سرویس‌های هسته‌ای دیگر شکلی یکپارچه به خود گرفتند و هر کمپانی دیگری به زیر مجموعه آلفابت تبدیل شد. ساندار پیچای به مدیرعامل گوگل تبدیل شد و پیج سکان آلفابت را برعهده گرفت. برای مصرف‌کنندگان البته هیچ‌چیز تغییر نکرده بود.

در سال ۲۰۱۵ شاهد عرضه Google Fi هم بودیم که طرحی مقرون به صرفه برای سوییچ کردن میان شبکه‌ها و دسترسی به بهترین پوشش اینترنت بود. این سرویس تا همین امروز به کار ادامه می‌دهد اما صرفا به مشتریان آمریکایی خدمات می‌رساند.

در این سال خانواده نکسوس به زباله‌دان گوگل پیوست و در همکاری با هواوی و ال‌جی، آخرین موبایل‌های این سری، یعنی نکسوس ۶پی و نکسوس ۵ ایکس عرضه شدند. دو دستگاه به اندروید ۶.۰ مارشملو مجهز بودند؛ سیستم عاملی که همین امروز هم ۱۰ درصد کاربران اندروید از آن استفاده می‌کنند.

منبع:

http://digiato.com/article/2020/01/03/%DB%B1%DB%B0-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84%D8%9B-%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D9%87%D9%87%e2%80%8c%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7/

سامسونگ پس از مدت ها گمانه زنی از اعضای جدید خانواده گلکسی اس و نوت با پسوند لایت رونمایی کرد. این دو گوشی از نمایشگری مشابه و چیپست های متفاوت بهره می برند.

گلکسی اس ۱۰ لایت و نوت ۱۰ لایت هر دو از نمایشگر ۶.۷ اینچی +FullHD اولد بهره می برند که حفره ای در وسط لبه فوقانی آنها دیده می شود.

گلکسی اس ۱۰ لایت به چیپست ۸ هسته ای با حداکثر کلاک ۲.۸ گیگاهرتز مجهز شده که علی رغم عدم تایید از سوی سامسونگ احتمالا اسنپدراگون ۸۵۵ باشد. در کنار این تراشه ۶ یا ۸ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی قرار گرفته که امکان افزایش آن از طریق کارت microSD وجود دارد.

 

ماژول تصویربرداری گلکسی اس ۱۰ لایت از دوربین اصلی سه گانه با سنسور ۴۸ مگاپیکسلی، دوربین فوق عریض ۱۲ مگاپیکسلی با زاویه دید ۱۲۳ درجه و گشودگی دیافراگم f/2.2 و ۵ مگاپیکسلی ماکرو تشکیل شده. دوربین سلفی ۳۲ مگاپیکسلی با اپرچر f/2.2 هم نوید ثبت تصاویر با کیفیتی را می دهد. دیگر نکته شاخص در مورد گلکسی اس ۱۰ لایت این است که برای نخستین بار در میان گوشی سامسونگ به لرزشگیر اپتیکال Super Steady مجهز شده که لرزش های دست را بیش از پیش حذف می کند.

گلکسی نوت ۱۰ لایت هم نمایشگری مشابه با اس ۱۰ لایت دارد اما مثل دیگر اعضای خانواده نوت از قلم S Pen هم پشتیبانی می کند. کمپانی سازنده در این مورد هم صراحتا به مدل چیپست اشاره نکرده اما ویژگی هایی مثل پردازنده ۸ هسته ای با بیشینه کلاک ۲.۷ گیگاهرتز و لیتوگرافی ۱۰ نانومتری با اگزینوس ۹۸۱۰ همخوانی دارد.

پیکربندی حافظه هم مثل اس ۱۰ لایت از ۶ یا ۸ گیگابایت رم، ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی و قابلیت پشتیبانی از microSD تشکیل شده است.

 

گلکسی نوت ۱۰ لایت

هرچند دوربین سلفی هر دو گوشی ۳۲ مگاپیکسلی و مشابه است اما دوربین عقب عضو جدید سری نوت از سنسور اصلی ۱۲ مگاپیکسلی، دوربین فوق عریض ۱۲ مگاپیکسلی با اپرچر f/2.2 و تله فوتوی ۱۲ مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f/2.4 تشکیل شده است. در این پیکربندی سنسور اصلی پشت لنزی با گشودگی دیافراگم f/1.7 جاخوش کرده و از لرزشگیر اپتیکال و فوکوس خودکار با پیکسل دوگانه پشتیبانی می کند.

جالب اینجاست گلکسی نوت ۱۰ لایت با جک ۳.۵ میلیمتری معرفی شده؛ قابلیتی که در سری نوت ۱۰ خبری از آن نبود. از طرف دیگر اس ۱۰ لایت از این ویژگی محروم شده آن هم در حالی که اس ‍۱۰ و اس ۱۰ پلاس از جک ۳.۵ میلیمتری برخوردار بودند.

هردو گوشی جدید سامسونگ با اندروید ۱۰ و رابط کاربری One UI 2 به دست کاربران خواهد رسید. برای گلکسی اس ۱۰ لایت رنگ های سفید، مشکی و آبی کمرنگ در نظر گرفته شده اما عضو جدید سری نوت در رنگ های مشکی، قرمز و گرادیان بنفش از راه می رسد.

گلکسی اس ۱۰ لایت و نوت ۱۰ لایت تا آخر سال ۹۸ و به ترتیب با قیمت های پایه ۶۴۹ و ۵۹۹ یورو عرضه خواهند شد.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/01/04/%da%af%d9%84%da%a9%d8%b3%db%8c-%d8%a7%d8%b3-%db%b1%db%b0-%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d9%88-%d9%86%d9%88%d8%aa-%db%b1%db%b0-%d9%84%d8%a7%db%8c%d8%aa/